ایثاری از جنس عشق به تعلیم
تاریخ انتشار: ۲۹ آبان ۱۴۰۰ | کد خبر: ۳۳۷۳۰۹۰۰
محمد کردی ۳۵ ساله معلم و اهل بروجرد با وجود آسیب دیدگی از ناحیه کمر، نتوانست دانش آموزان خود را رها کند و با وجود خطر برای سلامتی اما به صورت درازکش در کلاس حاضر شده و تدریس میکند، وی میگوید: نتوانستم در خانه بمانم زیرا همه فکر و ذکرم آموزش دانش آموزان بود.
به گزارش قدس آنلاین، یکی از تبعات شیوع ویروس منحوس کرونا بازماندن دانشآموزان از تحصیل بود، زیرا بسیاری از خانوادهها و اولیا معتقد هستند؛ فضای مجازی بستر مناسبی برای آموزش نیست.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمیشوند!
همین امر باعث شد تا کردی خطر را به جان بخرد و با وجود آسیب دیدگی از ناحیه کمر در کلاس درس حاضر شود و به دانش آموزانش که پایه اول و سوم هستند آموزش دهد.
شاید از نگاه برخی کار این معلم بروجردی را ریسک و خطری برای سلامتی او تلقی کنند، اما همین حرکت میتواند یک الگو و تلنگر برای متولیان حوزه آموزش و پرورش باشد تا جدیتر موضوع تدریس دانشآموزان را دنبال کنند، زیرا شواهد و قرائن نشان میدهد آموزش در فضای مجازی به دانش آموزان آسیب جدی وارد کرده است.
کردی دوازده سال است در روستای شاه ویران سفلی بروجرد در مقطع ابتدایی تدریس میکند و مدیر آموزگار است، با وی گفتوگوی کوتاهی انجام دادهایم که در ادامه میخوانید.
چطور شد این اتفاق برای شما افتاد؟
چهارم مهرماه که فردای آن اربعین بود از بلندی پرت و مهرههای کمرم دچار شکستگی شد به طوری که مجبور به عمل جراحی شدم.
حدود هفتاد روز برای من استراحت مطلق نوشت و در مواقع ضروری هم با استفاده از کمربند مخصوص و کمک دیگران میتوانستم بلند شوم، دو هفته رعایت کردم اما نتوانستم دوام بیاورم.
چرا در این شرایط سر کلاس درس حاضر شدید؟
دو سال وقفه برای دانش آموزان کم نبود، نتوانستم تحمل کنم دانش آموزان پایه اول را به حال خود رها کنم.
خانواده و اولیا دانش آموزان اصرار کردند که با این شرایط سر کلاس حاضر نشوم اما به دلیل اینکه نخواستم بیشتر از این به آموزش بچهها لطمه وارد شود رفتم و دراز کش تدریس میکنم.
نتوانستم در خانه بمانم زیرا فکر و ذکرم آموزش دانش آموزان بود، دانش آموز کلاس اول باید معلم خود را بشناسد و ارتباط برقرار کند، اینکه مرتب معلم عوض شود برایش سخت است در واقع یک دوگانگی برایش ایجاد میشود.
خیلیها پیشنهاد کردند که به جای من در کلاس درس حاضر شوند، اما من با هر سختی و فشاری ترجیح دادم سر کلاس حاضر شوم، فعلا مشخص نیست مهرههای کمرم هم چه وضعی داشته باشند، اما من همه چیز را به خدا سپردم.
چطور سر کلاس حاضر میشوید؟
دو معلم دیگر مدرسه صبحها به سراغم میآیند و کمک میکنند در صندلی عقب دراز بکشم و زمانی هم که پیاده میشوم زیر بغلم را میگیرند.
قبل از اینکه دچار آسیب دیدگی شوم با وجود اصرار بر تدریس در فضای مجازی اما تصمیم گرفتم که امسال در کلاس درس حاضر شوم، زیرا ظرف این دوسال دانش آموزان متحمل ضرر شدند.
متاسفانه دانش آموزان لطمه زیادی دیدند، اما پایههای اول و سوم در این میان با مشکلات جدی در حوزه آموزش مواجه شدند.
در روستاها هم به دلایل شرایط حاکم سختگیری کمتری صورت میگیرد به همین دلیل همان ابتدای مهر در کلاس درس حاضر شدم.
واکنش دانش آموزان وقتی شما را در آن حال دیدند چطور بود؟
من دو پایه اول و سوم را تدریس میکنم، پایه اولیها تعجب میکردند چند روز اول ساکت و با تعجب مرا نگاه میکردند، دانش آموزان آرام و ساکتی هستند، همکاری اولیا هم خیلی خوب بود.
واکنش مسوولان در این مورد چطور بود؟
مسوولان آموزش و پرورش که یا دنبال نکردند یا فراموش کردند، اما نماینده بروجرد دو هفته پیش تماس گرفت و از من دلجویی کرد.
من هم از فرصت استفاده کردم و با وی مشکل سرویس بهداشتی و آبخوری مدرسه را مطرح کردم.
مدرسه ما شصت دانش آموز دارد اما متاسفانه فاقد سرویس بهداشتی و آبخوری است چندین بار پیگیری کردم اما تاکنون کاری انجام نشده است.
حتی گفتم خودم هم بخشی از هزینه را تامین میکنم اما تاکنون که کسی کاری انجام نداده است.
خودتان وقتی عکس در فضای مجازی منتشر شد چه حسی داشتید؟
باور کنید من اصلا نمیخواستم عکس پخش بشود، دوستم عکسی از من در حالت دراز کش گرفت و در گروه خودمان که مدیران روستایی بود گذاشته بود وقتی عکس را دیدم ناراحت شدم و گفتم پاک کنید اما کار از کار گذشته بود و عکس منتشر شده بود.
منبع: فارس
انتهای خبر/
منبع: قدس آنلاین
کلیدواژه: معلم بروجردی معلم ایثارگر کلاس درس حاضر فضای مجازی کلاس حاضر پایه اول سر کلاس
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را بهطور اتوماتیک از وبسایت www.qudsonline.ir دریافت کردهاست، لذا منبع این خبر، وبسایت «قدس آنلاین» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۳۷۳۰۹۰۰ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتیکه در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
چالش کلاسهای پرتراکم؛ از سردرگمی تا توقعات نابجا از معلمان
فرهاد شکیبایی، معاون آموزشی یک دبستان غیردولتی در پاسخ به این سوال که آیا در مدرسه شما کلاسهایی با تراکم جمعیتی 45 نفره تشکیل میشود، به خبرنگار گروه آموزش و دانشگاه خبرگزاری علم و فناوری آنا گفت: در مدرسه ما نه اما چنین کلاسهایی در مدارس دولتی وجود دارد.
وی علت تشکیل کلاسهایی با تراکم جمعیتی 45 نفره را کمبود معلم و فضای آموزشی دانست و ادامه داد: وزارت آموزش و پرورش بهصورت مداوم اعلام میکند که تعداد معلمان کافی نیست. سال ۱۴۰۲، ۵۰ هزار معلم از طریق آزمون استخدامی و ۲۵ هزار نفر از طریق دانشگاه فرهنگیان استخدام شدند و این وزارتخانه درصدد است تا ۱۴۰۳، ۷۲ هزار معلم استخدام کنند.
معلمان در کلاسهای 45 نفره بیشتر از دانشآموزان سردرگم میشوند
این معاون آموزشی با اشاره به گلهمندی والدین و معلمان، مطرح کرد: والدین و بهویژه معلمان از تشکیل کلاسهای 45 نفره نارضایتی خود را اعلام میکنند و معلمان همیشه بابت این موضوع در برنامهریزیها، سردرگم هستند. توقعات بسیار نابجایی از معلمان در راستای افزایش کیفیت تحصیلی دانشآموزان انتظار میرود و ازدحام کلاسهای مدرسه نیز این توقعات را نابجاتر میکند.
شکیبایی با بیان اینکه پیشنهادهایی درباره ارتقای کیفیت تحصیلی در کلاسهایی با تراکم جمعیتی 45 نفره دارم، ادامه داد: تنظیم درست توقعات جزء اولین راهکارهاست و به معنای این است که باید توقعات خود را به مناسبترین شکل برسانیم.
این معاون آموزشی با اشاره به اینکه معلمان باید در کلاس درس درباره ارائه تکالیف و مدیریت کلاس اختیار تام داشته باشند، اظهار کرد: کلاسهایی با تراکم 45 نفر، خارج از استاندارد محسوب میشود؛ بنابراین انتظار اداره کلاس درس براساس استانداردهای تعیینشده توسط وزارت آموزش و پرورش کمی بیانصافی است.
مشارکت والدین در مدیریت کلاسهای پرجمعیت موثر است
وی مشارکت اولیا را در اداره کلاسهای 45 نفره مهم تلقی کرد و ادامه داد: والدین برای حضور دانشآموزان در کلاس درس باید به معلمان کمکهای ویژهای ارائه کنند. اگر توقع ارائه نتایج از پیش مشخص شده از معلمان به کمترین میزان خود برسد، معلمان انگیزه پیدا میکنند تا راهکارهای خلاقانه و مناسب را با دلسوزی دریابند.
این معاون آموزشی ادامه داد: یکی از مسائل مهم بهویژه در دوره ابتدایی این است که معلم نسبت به احوالات روحی و روانی، آموزشی و شناختی اشراف جامع داشته باشد؛ لذا این اشراف و توجه لحظهبهلحظه به دانشآموزان میتواند تاثیرات خیلی مثبتی در دوره تحصیلی دانش آموزان داشته باشد.
شکیبایی با بیان اینکه دانش آموزان روحیه بسیار حساسی دارند، اضافه کرد: کوچکترین حرکات معلم میتواند بر روحیه دانش آموزان اثر مثبت یا سو داشته باشد.
وی افزود: اشراف معلم باعث میشود که حرکات، بازخورد، منش و رفتار معلم با دانشآموز منطبق بر واقعیت احوال دانشآموز و رشددهنده باشد. به عبارت دیگر، اگر بازخورد معلم میخواهد برای دانشآموز رشددهنده باشد، باید از احوالات دانشآموز آگاه و تسلط کامل هنگام پاسخدهی داشته باشد.
این معاون آموزشی ادامه داد: رشددهندگی به این معنا نیست که همیشه دانشآموز مورد تایید قرار بگیرد، بلکه گاهی اوقات باید دانش آموز پاسخ عدم تایید را از معلم دریافت کند و این موضوع به رشد و بالندگی آن کمک ویژهای میکند.
معلمان باید اشراف کامل به احوالات دانشآموزان داشته باشند
شکیبایی با بیان اینکه پاسخ معلم به دانش آموز باید مهربان؛ اما قاطعانه باشد، ابراز کرد: گاهی اوقات دانشآموزان نیاز دارند که پاسخ مهربان و بدون قطعیت دریافت کنند. به عبارت دیگر، شرایط ایجاب میکند که دانش آموزان پاسخ باب میل خود را دریافت کنند. اشراف معلم به رفتار دانش آموزان پاسخ درست و مناسب را به صورت طبیعی تنظیم میکند.
وی با اشاره به اینکه اشراف کامل بر احوالات دانشآموز با تعداد بالای دانشآموزان در کلاس مختل میشود، توضیح داد: این اختلال به بدترین شکل ممکن بر پیشرفت تحصیلی کودکان تاثیر میگذارد. همچنین رسیدگیهای آموزشی، تصحیح برگههای امتحانی دانشآموزان و... با مشکلات بسیار زیادی مواجه میشود.
شکیبایی با بیان اینکه معلمان در کلاسهای پرتراکم معمولا نیمی از وظایف خود را به خانوادهها واگذار میکنند، ادامه داد: اما خانوادهها در جایگاهی نیستند که معلم کودکان خود باشند و نسبت به انجام کار آگاهی لازم را ندارند؛ بنابراین بین خانوادهها و دانش آموزان درگیری پیش میآید. درواقع، این اتفاق میتواند مهمترین وجه مادر یعنی مادری کردن را زیر سوال ببرد.
این معاون آموزشی خاطرنشان کرد: زمانی که رابطه مادر و فرزند به رابطه شاگرد و معلمی، تبدیل شود، اتفاقات خوشایندی پیش نمیآید، زیرا رابطه شاگرد و معلم یک رابطه همراه با تشنج و اختلال است.
انتهای پیام/